It's raining men

Zoals gezegd is het vinden van mannen in onze flat een werkelijke uitdaging, maar na afgelopen week kan ik niet langer ontkennen dat er mannen in Birmingham aanwezig zijn. Het mogen dan niet allemaal echte Britse mannen zijn, maar leuke exemplaren zijn zeker van de partij en we kijken dan ook onze ogen uit.

Het begon allemaal afgelopen woensdag (11 juni 2008) toen ik uit mijn beperkte garderobe waarover ik hier in Engeland beschik, een geweldige combinatie uit de kast heb weten te toveren. Gehuld in een outfit die prima in het straatbeeld van 25 jaar geleden had gepast, maar hier in het huidige straatbeeld wellicht iets minder passend is (millimeterwerk is nog steeds niet tussen mijn kledingstukken te vinden), was ik helemaal klaar voor de 80s Party die deze avond in Risa zou volgen.
Met mijn ID in de aanslag stapte ik deze hippe club binnen en gingen we op zoek naar de bar voor een heerlijke SnakeBite. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, want het meisje dat achter de bar stond – welke sowieso niet was gebouwd voor de milimetertrends waarmee je hier dagelijks wordt geconfronteerd – had de SnakeBite-les duidelijk gemist. Pas nadat we met een voorbeeld kwamen (we hadden voor het gemak Michael’s SnakeBite meegenomen), kon ze met moeite aan onze vraag beantwoorden. Dit voorval mocht onze vreugde echter niet drukken en ondanks dat de 80s muziek ver te zoeken was, hebben we heerlijk kunnen dansen!
Boven bleek ook nog een zaal te zijn en daar konden wij ons geluk niet meer op: een gezellige menigte mensen ging daar los op de beats van nummers die bij vlagen beter bij het thema pasten en ook aan aandacht van de mannen hadden wij geen gebrek. Zeker Marloes mocht niet klagen…

Vrijdag zijn we in opperbeste stemming opnieuw het feestgedruis ingedoken, nadat we de spanningen van de voetbalwedstrijd tussen Nederland en Frankrijk hadden overleefd. Juliette en ik hebben al snel de stoute schoenen aangetrokken en met onze Engelse smeekbedes de barman (en de manager) kunnen overtuigen: we kregen geluid! Inmiddels was ook de barman gehuld in een Oranjeshirt en paste hij prima in onze groep, welke al enige tijd was omhuld met Oranjeattributen. Mede dankzij Sainsbury’s hebben wij zeer creatieve Oranjeoutfits tevoorschijn weten te toveren :).
Gedurende de wedstrijd heb ik opnieuw de longen uit mijn lijf geschreeuwd en na elk Nederlands doelpunt volgde er een orkaan aan gejuich, gevolgd door het welbekende Viva Hollandia. Verschillende keren zat ik op het puntje van mijn stoel, terwijl deze hele happening door de aanwezige Japanners werd vastgelegd. Het was een zenuwslopend schouwspel, welke uiteindelijk in een daverende overwinning is geëindigd, waarna het grote Oranjefeest ook in Birmingham kon losbarsten: Quarterfinals here we come!

Ondergesneeuwd door alle mannen die we in Birmingham zijn tegengekomen, hebben Irene en ik tussendoor ook nog de eer gehad Oedipus in levende lijve te aanschouwen. Deze play die door een select toneelgezelschap van de University in de buitenlucht werd opgevoerd heeft ons met een mix van uitvoerende dans en toneelspel deze mythe opnieuw laten beleven.
Het spel dat zich recht voor onze neus afspeelde, deed ons het enigszins gênante moment van de heenweg vergeten, waarop wij – gehuld in onze Medical School truien – een ‘mevrouw in nood’ het antwoord schuldig moesten blijven toen zij ons de weg naar het ziekenhuis vroeg (nu staat er voor komende maandag een bezoekje aan het ziekenhuis op de planning, dus ik zal op de heenweg dan ook zeer goed opletten, zodat ik deze beschamende momenten in de toekomst kan voorkomen).
Gedurende de dag hadden wij al kennis gemaakt met de wisselvalligheid, die ook in Engeland goed bekend is: het water viel werkelijk met bakken uit de hemel en wij zijn deze dag dan ook als een stel verzopen katjes begonnen… Het was voor Irene en mij dan ook een verademing om te zien dat de Birminghamse studenten aan ons hadden gedacht en wij onder bescherming van een partytent het geheel hebben kunnen aanschouwen. In de tussentijd blijven vele leden van onze groep geregeld uit vrije wil het water uitzoeken, waar we inmiddels ook al met ‘de grote gevaarlijke zwaan’en Free Willy kennis hebben gemaakt. Bedreigingen liggen dus op de loer, maar desondanks is onze zwemlerares Ilse met alle liefde bereid om ons enkele geweldige zwemmoves bij te brengen, zodat wij ons als vissen door het water kunnen bewegen.

Tussen al deze lange dagen door, geniet ik bovendien ook nog geregeld van mijn bezoekjes aan Dromenland alwaar ik de geweldige momenten hier in Engeland nogmaals kan beleven.
Weltrusten!

Liefs Jennifer


Ps: Voor iedereen die denkt dat wij in Engeland op de verkeerde plaats aanwezig zijn, eventjes een lijstje om jullie te laten zien waarom dat totaal niet aan de orde is :)

GO TEAM HOLLAND: 10 reasons why we won't be passing the Dutchies on the left-hand side

Sportsmail online is delighted to report that, as from Saturday June 7, we will be going Dutch. With no England, Scotland, Wales, Northern Ireland - or even Eire - to get behind, for three weeks this summer, we are Holland fans. And here's 10 reasons why...
1. The Dutch like darts. And so do we.
2. The 1988 European Championship-winning side of Ruud Gullit, Marco van Basten, Frank Rijkaard and Adrie van Tiggelen was TOTAL FOOTBALL. And who can forget Van Basten's stunning volley against the USSR? Unquestionably the greatest European Championships' goal of all time.
3. The Orange influx to England has had a huge and impressive impact on the English game with talents such as Gullit, Johnny Metgod, Dennis Bergkamp, Marc Overmars, Ruud van Nistelrooy and Jaap Stam.
4. The Dutch have also provided some comedy imports including hopelessly out-of-his depth Jordi Cruyff, the money for nothing and probably chicks for free Winston Bogarde, the money for nothing and almost certainly chicks for free Patrick Kluivert and Marco Boogers.
Boogers was a £1m signing by Harry Redknapp who quit West Ham due to stress, and was found weeks later in a Dutch caravan park.
5. Holland play in orange. It's an exciting, vibrant colour like some of the world's most exciting things like oranges, Orange County, and er, orange juice.
6. They have a slightly musical way of speaking Englissssshhhh that'shhh jushhht fantashhhtic. Obviously English people should be completely ashamed that Dutch people's vocabulary in both languages is larger than theirs . But they don't and they prefer to cover their ignorance with puerile acshent gagsh
7. The Dutch are a notoriously tall people making them easy to follow, even in a crowd.
8. Sure we've had a few blow-ups in the past - as little seafaring nations do (three Anglo-Dutch wars between 1652 and 1674) - but relations between England and Holland have largely been friendly since then, and there's not many countries that that could be said about.
9. Call us lazy but what's not to love about a flat country - it's not great for hill walkers or downhill skiiers but very good for cyclists. Besides you can't please everyone.
10. There is a well-worn phrase about "going Dutch" and we're easily led.
... Other stereotypical Dutch things we like: the fact they hate the Germans - big time, weekends in the beautiful and relaxed surrounds of Amsterdam, Edam, Grolsch, Van Gogh, Heineken, Delft Blue Pottery.
So instead of crying God for England, Harry and St George, here at Sportsmail Towers, we'll be crying Jaap for der Nederlands, Van Halen and St Cruyff.