Onderweg...
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
16 Februari 2010 | Australië, Airlie Beach
Elk jaar opnieuw stort het Zuiden van Nederland zich in alle hevigheid in de verkleeddoos om ervoor te zorgen dat de meest prachtige outfits tevoorschijn worden getoverd, waarna het grote feest kan beginnen: Carnaval! Normaal gesproken had ondergetekende hier met alle liefde aan deelgenomen, maar dit jaar heeft zij dit feestje toch aan zich voorbij laten gaan. Er was immers een ander, eveneens uitputtend, programma voor haar. De grote reis is inmiddels volbracht en met de overwinning van enkele hobbeltjes op de weg hier naartoe, kunnen we straks zonder problemen plaatsnemen op de boot om met de wind in de zeilen de Whitsunday Islands te ontdekken.
Want, jajaja, daar ben ik op het moment. De hitte slaat hier aan alle kanten toe, en waar de kou in Nederland mij nog in een dikke jas met sjaal en handschoenen (en soms zelfs nog een muts ook) hulde, moet ik daar hier absoluut niet aan denken! Hoe minder, hoe beter lijkt hier het devies en mijn jurkjes komen hier dan ook heel goed te pas :D Om niet te vergeten dat we ons hier ook weer goed in moeten smeren…zeker nu we al verbrande lijven hebben gespot, is een goed laagje zonnebrand toch wel echt van belang om ons tegen deze aanblik te kunnen beschermen; de charme van een rood velletje is over het algemeen namelijk ver te zoeken…;)
Maar goed, laat ik eerst nog eens teruggaan naar het begin, want je komt natuurlijk niet zomaar in het land van de Ozzies terecht. Daarvoor dien je eerst je papsie en mamsie lief aan te kijken, waarna er zonder problemen een mooie auto voor je klaar staat waarmee zij je wel naar Schiphol willen brengen. Onderweg heb je bovendien het gezelschap van je kleine broertje welke het aantal decibel af en toe nog wel eens wil verhogen, maar wel weer wakker is wanneer de vliegtuigjes in zicht komen :P En een van die vliegtuigjes…die wacht op mij! Bepakt en bezakt als een kleine mini-pakezel vinden we onze weg naar de juiste incheck-balie en kan ik mijn boardingpass in ontvangst nemen. Daar sta je dan, klaar om door de douane te gaan…Ehm, nou toch nog maar eventjes niet. We hebben immers meer dan genoeg tijd en een warme chocolademelk met slagroom gaat er dan heus nog wel in; zeker wanneer je dan net nog ietsje langer van die 3 lieve gekken kunt genieten :D
Zo gezegd, zo gedaan. Voor je het weet zie je echter al de bodem van je kop verschijnen en weet je dat je aan het afscheid niet meer kunt ontkomen. Traantjes bij de verkeerde douanepoortjes helpen daar niet echt bij, maar zorgen er wel voor dat het bij ‘take two’ stukken gemakkelijker gaat; oefening baart kunst ;)
Tijd om op zoek te gaan naar Gate E18, mijn vertrekpunt. Met alle bordjes is dit geen probleem en ook het boarden is een fluitje van een cent. De hobbeltjes bij deze vlucht liggen dan ook buiten mijn schuld; iets dat niet te zeggen is over het niet uitvoeren van de check-check, dubbel-check, re-check procedure. Een domme fout, al heb ik bij mijn controle op het vliegveld (jaja, lekker op tijd ;)) nog geen onoverkoombare fouten ontdekt. Voorlopig is er dus nog geen man (nou ja, vrouw dus eigenlijk) overboord. Laten we hopen dat dit ook bij de zeiltrip niet gaat gebeuren, want na de verhalen over haaien is dat wel eventjes een gevaarlijke job geworden.
Vanmorgen heb ik ook nog een krantenbericht gezien van een vrouwtje welke hier was aangevallen door een haai. Ze heeft het overleefd, dat wel; maar ik weet niet of mijn gevecht met een potentieel familielid van dit beest voor mij zo goed uit zou pakken…En dan hebben we het alleen nog maar over de dieren die zich in het water bevinden; hier op het vaste land ben je ook zeker niet veilig, neeneenee. Waar ik in ons koude kikkerlandje al doodsangsten uitsla voor achtpotige wezentjes die zich te pas en te onpas op je kamertje weten te verrassen, zit ik hier waarschijnlijk meteen op de hoogste kast wanneer ik een gelijksoortig exemplaar tegenkom. Enkele van hen schijnen namelijk giftig te zijn; ik-moet-onmiddellijk-naar-het-ziekenhuis-giftig, kortom: geen leuke beestjes! Nu heeft een van mijn medereizigers mij in Kuala Lumpur (we hadden opnieuw vertraging, na vanuit Amsterdam al 2 uur te laat te zijn vertrokken vanwege een kapotte verwarming) weten te vertellen dat 1 van hen zich onder andere schijnt op te houden in het toilet. Zijn advies aan mij was dan ook om vooral te zorgen dat ik de pot goed controleer alvorens plaats te nemen, zodat ik een onverwacht bezoekje van dit beestje kan ontwijken. Tot op heden wordt elke kamer bij binnenkomst uitgebreid gecheckt op de aanwezigheid van deze diertjes alvorens wij zonder zorgen ons bedje induiken. En bij de wc…daar vind zo nodig zelfs een extra-check plaats; bij echt hoge nood dient deze vanuit tijdgebrek echter te worden geskipt en hoop je dat je niets over het hoofd hebt gezien. So far, so good…Mijn hotelkamertje in Sydney was spiderproof en ik heb daar heerlijk geslapen en heb ook nog heerlijk van een verfrissende douche genoten, want van al dat reizen ga je nu niet bepaald frisser ruiken :P En dan is zo’n tussenstop toch wel eventjes ideaal :)
Het tevoorschijn toveren van geld uit en heuse ATM had vlak daarvoor heeft mij echter nog wel wat meer moeite gekost; waarom werkt dit niet zoals ik denk dat dit werkt??? Niet handig, maar goed, automaat 2 laat mij wel in aanraking komen met de Australische bankbiljetten en voor het eerst in mijn leven heb ik deze gekke dollars in mijn handen. Ik moet er nog wel eventjes aan wennen hoor! En dat is nog knap lastig, want het geld vliegt de deur uit voor je er erg in hebt en dan is een creditcard toch wel een heel handig alternatief ;) Kortom: voorlopig hebben wij geen shopproblemen hier :P
De binnenlandse vluchten op maandag hebben verder niet echt voor problemen gezorgd. Het enige nadeel was dat ik geen connecting flight had. Dit betekent heel simpel dat ik bij aankomst in Brisbane eerst mijn koffer op moest halen, vervolgens naar de incheckbalie moest rennen, mijn nieuwe boardingpass heb opgehaald (meer lijkend op een kassabon, maar goed, ik mocht er mee het vliegtuig in :)) en daarna heel snel naar mijn gate ben gegaan. Niet bepaald de meest gemakkelijke optie en ik was dan ook reuze blij dat ik met mijn koffer niet opnieuw door een uitgebreide check heen moest, want dan had het allemaal wel wat langer geduurd…Niet dat die checks zo vervelend zijn, want de Ozzies zijn uiterst vriendelijk en je krijgt dan ook absoluut een heel warm welkom (natuurlijk ook meegeholpen door de hoge temperaturen hier ;))
En die temperaturen kennen ze hier in de Whitsundays ook. Poepoe, ik zweet me hier het apelazerus! Gelukkig heb ik zowel airco als een fan op mijn kamer en is het dus wel enigszins uit te houden. Zometeen ga ik met Rachel (een meisje uit de UK welke ook deelneemt aan de geweldige trip die nog op het programma staat) een wandelingetje door Airlie Beach maken om eventjes de beentjes te strekken en hopelijk nog wat mooie plaatjes te scoren.
Het beginpunt van de tour is gelukkig bereikt. Ik ben bijna klaar om te vertrekken, eerst wacht mij namelijk nog een kleine uitdaging: hoe zorg ik ervoor dat ik alles wat ik mee wil nemen – en wat natuurlijk absoluut noodzakelijk is op een boottrip – meekrijg in een belachelijk kleine tas? Ik zal mijn creatieve hersencelletjes zich hier nog maar eens eventjes het hoofd over laten buigen…en dan kan het grote feest pas echt losbarsten: tijd om de Oostkust van Australie te gaan ontdekken! Woohooooooooo :D
Hele dikke knuffel vanuit Down Under,
Liefs Jennifer
Ps: mocht je me heel dringend willen bereiken tijdens mijn vakantie (of daarna) dan kan dat via mijn kangaroefoon :D Dus, wanneer er – om welke reden dan ook – een onweerstaanbare behoefte is om mij onmiddellijk van de laatste ontwikkelingen in Nederland op de hoogte te stellen, kun je contact met me opnemen via het nummer: 0061 4 06 80 45 82.
En even voor de compleetheid: mijn Nederlandse nummer is nu dus tijdelijk buiten gebruik en zal dan ook niet reageren op enig bericht.
Want, jajaja, daar ben ik op het moment. De hitte slaat hier aan alle kanten toe, en waar de kou in Nederland mij nog in een dikke jas met sjaal en handschoenen (en soms zelfs nog een muts ook) hulde, moet ik daar hier absoluut niet aan denken! Hoe minder, hoe beter lijkt hier het devies en mijn jurkjes komen hier dan ook heel goed te pas :D Om niet te vergeten dat we ons hier ook weer goed in moeten smeren…zeker nu we al verbrande lijven hebben gespot, is een goed laagje zonnebrand toch wel echt van belang om ons tegen deze aanblik te kunnen beschermen; de charme van een rood velletje is over het algemeen namelijk ver te zoeken…;)
Maar goed, laat ik eerst nog eens teruggaan naar het begin, want je komt natuurlijk niet zomaar in het land van de Ozzies terecht. Daarvoor dien je eerst je papsie en mamsie lief aan te kijken, waarna er zonder problemen een mooie auto voor je klaar staat waarmee zij je wel naar Schiphol willen brengen. Onderweg heb je bovendien het gezelschap van je kleine broertje welke het aantal decibel af en toe nog wel eens wil verhogen, maar wel weer wakker is wanneer de vliegtuigjes in zicht komen :P En een van die vliegtuigjes…die wacht op mij! Bepakt en bezakt als een kleine mini-pakezel vinden we onze weg naar de juiste incheck-balie en kan ik mijn boardingpass in ontvangst nemen. Daar sta je dan, klaar om door de douane te gaan…Ehm, nou toch nog maar eventjes niet. We hebben immers meer dan genoeg tijd en een warme chocolademelk met slagroom gaat er dan heus nog wel in; zeker wanneer je dan net nog ietsje langer van die 3 lieve gekken kunt genieten :D
Zo gezegd, zo gedaan. Voor je het weet zie je echter al de bodem van je kop verschijnen en weet je dat je aan het afscheid niet meer kunt ontkomen. Traantjes bij de verkeerde douanepoortjes helpen daar niet echt bij, maar zorgen er wel voor dat het bij ‘take two’ stukken gemakkelijker gaat; oefening baart kunst ;)
Tijd om op zoek te gaan naar Gate E18, mijn vertrekpunt. Met alle bordjes is dit geen probleem en ook het boarden is een fluitje van een cent. De hobbeltjes bij deze vlucht liggen dan ook buiten mijn schuld; iets dat niet te zeggen is over het niet uitvoeren van de check-check, dubbel-check, re-check procedure. Een domme fout, al heb ik bij mijn controle op het vliegveld (jaja, lekker op tijd ;)) nog geen onoverkoombare fouten ontdekt. Voorlopig is er dus nog geen man (nou ja, vrouw dus eigenlijk) overboord. Laten we hopen dat dit ook bij de zeiltrip niet gaat gebeuren, want na de verhalen over haaien is dat wel eventjes een gevaarlijke job geworden.
Vanmorgen heb ik ook nog een krantenbericht gezien van een vrouwtje welke hier was aangevallen door een haai. Ze heeft het overleefd, dat wel; maar ik weet niet of mijn gevecht met een potentieel familielid van dit beest voor mij zo goed uit zou pakken…En dan hebben we het alleen nog maar over de dieren die zich in het water bevinden; hier op het vaste land ben je ook zeker niet veilig, neeneenee. Waar ik in ons koude kikkerlandje al doodsangsten uitsla voor achtpotige wezentjes die zich te pas en te onpas op je kamertje weten te verrassen, zit ik hier waarschijnlijk meteen op de hoogste kast wanneer ik een gelijksoortig exemplaar tegenkom. Enkele van hen schijnen namelijk giftig te zijn; ik-moet-onmiddellijk-naar-het-ziekenhuis-giftig, kortom: geen leuke beestjes! Nu heeft een van mijn medereizigers mij in Kuala Lumpur (we hadden opnieuw vertraging, na vanuit Amsterdam al 2 uur te laat te zijn vertrokken vanwege een kapotte verwarming) weten te vertellen dat 1 van hen zich onder andere schijnt op te houden in het toilet. Zijn advies aan mij was dan ook om vooral te zorgen dat ik de pot goed controleer alvorens plaats te nemen, zodat ik een onverwacht bezoekje van dit beestje kan ontwijken. Tot op heden wordt elke kamer bij binnenkomst uitgebreid gecheckt op de aanwezigheid van deze diertjes alvorens wij zonder zorgen ons bedje induiken. En bij de wc…daar vind zo nodig zelfs een extra-check plaats; bij echt hoge nood dient deze vanuit tijdgebrek echter te worden geskipt en hoop je dat je niets over het hoofd hebt gezien. So far, so good…Mijn hotelkamertje in Sydney was spiderproof en ik heb daar heerlijk geslapen en heb ook nog heerlijk van een verfrissende douche genoten, want van al dat reizen ga je nu niet bepaald frisser ruiken :P En dan is zo’n tussenstop toch wel eventjes ideaal :)
Het tevoorschijn toveren van geld uit en heuse ATM had vlak daarvoor heeft mij echter nog wel wat meer moeite gekost; waarom werkt dit niet zoals ik denk dat dit werkt??? Niet handig, maar goed, automaat 2 laat mij wel in aanraking komen met de Australische bankbiljetten en voor het eerst in mijn leven heb ik deze gekke dollars in mijn handen. Ik moet er nog wel eventjes aan wennen hoor! En dat is nog knap lastig, want het geld vliegt de deur uit voor je er erg in hebt en dan is een creditcard toch wel een heel handig alternatief ;) Kortom: voorlopig hebben wij geen shopproblemen hier :P
De binnenlandse vluchten op maandag hebben verder niet echt voor problemen gezorgd. Het enige nadeel was dat ik geen connecting flight had. Dit betekent heel simpel dat ik bij aankomst in Brisbane eerst mijn koffer op moest halen, vervolgens naar de incheckbalie moest rennen, mijn nieuwe boardingpass heb opgehaald (meer lijkend op een kassabon, maar goed, ik mocht er mee het vliegtuig in :)) en daarna heel snel naar mijn gate ben gegaan. Niet bepaald de meest gemakkelijke optie en ik was dan ook reuze blij dat ik met mijn koffer niet opnieuw door een uitgebreide check heen moest, want dan had het allemaal wel wat langer geduurd…Niet dat die checks zo vervelend zijn, want de Ozzies zijn uiterst vriendelijk en je krijgt dan ook absoluut een heel warm welkom (natuurlijk ook meegeholpen door de hoge temperaturen hier ;))
En die temperaturen kennen ze hier in de Whitsundays ook. Poepoe, ik zweet me hier het apelazerus! Gelukkig heb ik zowel airco als een fan op mijn kamer en is het dus wel enigszins uit te houden. Zometeen ga ik met Rachel (een meisje uit de UK welke ook deelneemt aan de geweldige trip die nog op het programma staat) een wandelingetje door Airlie Beach maken om eventjes de beentjes te strekken en hopelijk nog wat mooie plaatjes te scoren.
Het beginpunt van de tour is gelukkig bereikt. Ik ben bijna klaar om te vertrekken, eerst wacht mij namelijk nog een kleine uitdaging: hoe zorg ik ervoor dat ik alles wat ik mee wil nemen – en wat natuurlijk absoluut noodzakelijk is op een boottrip – meekrijg in een belachelijk kleine tas? Ik zal mijn creatieve hersencelletjes zich hier nog maar eens eventjes het hoofd over laten buigen…en dan kan het grote feest pas echt losbarsten: tijd om de Oostkust van Australie te gaan ontdekken! Woohooooooooo :D
Hele dikke knuffel vanuit Down Under,
Liefs Jennifer
Ps: mocht je me heel dringend willen bereiken tijdens mijn vakantie (of daarna) dan kan dat via mijn kangaroefoon :D Dus, wanneer er – om welke reden dan ook – een onweerstaanbare behoefte is om mij onmiddellijk van de laatste ontwikkelingen in Nederland op de hoogte te stellen, kun je contact met me opnemen via het nummer: 0061 4 06 80 45 82.
En even voor de compleetheid: mijn Nederlandse nummer is nu dus tijdelijk buiten gebruik en zal dan ook niet reageren op enig bericht.
-
16 Februari 2010 - 07:36
Agnes:
Jennifer
blij dat je goed aangekomen bent. De overgang geldt natuurlijk niet alleen de temperatuur. Je hebt nu noorderzon! Maar helaas die verbrand de huid ook gewoon. Geniet met veel zonnebrand van het eiland waar naar mijn idee opa ook geweest is. Ik kijk uit naar het volgende verslag
groet -
16 Februari 2010 - 08:33
Hester:
Arme meid, stond je bij de verkeerde gate.. Gelukkig kun je in verweggistan gewoon met kassabonnen vliegen, haha! Heel veel plezier daar en mooie uitvinding die kangaroefoon ;). Ik ben benieuwd naar je nieuwe avonturen! Blijf maar lekker smeren want verbrand ben je nog verder van huis :).
X Hes -
16 Februari 2010 - 09:39
Anke Aerts:
Hey Jennifer, wat een temperatuurtje daar zeg! heel wat anders dan hier in ons koude kikkerland met steeds weer opnieuw sneeuw.... xx Anke -
16 Februari 2010 - 10:50
Gonny:
hoi jennifer. fijn dat je goed bent aangekomen. Op naar het nieuwe avontuur. Geniet ervan. Kijk inderdaad maar uit met de zon want hier in Nederland hebben we die nog weinig gezien en zeker niet om er gewend aan te raken. De overgang is dus wel heel groot. Maar ik ben ook wel een beetje jaloers op jouw zon. Hier blijft het maar sneeuwen. Breng straks maar een beetje zon mee als je terug komt. Heel veel plezier en werk ze in dat verre land. groetjes gonny -
16 Februari 2010 - 10:51
Danique:
Heej meis, jeetje wat kun jij leuk schrijven :) Fijn dat je goed aangekomen bent. Veeeeeeel plezier!
xx Danique -
16 Februari 2010 - 11:28
Anke:
Hey Jennifer,
Je hebt een hele koude carnaval gemist, dus dat kan volgend jaar wel weer ingehaald worden hoor! Enjoy down under en tot snel in Utrecht! -
16 Februari 2010 - 13:07
Juul:
aaai aaai aai,
niet de eerste deze keer!
lieverd heel veel succes en plezier de komende tijd! ga je (weer!!) missen,
dikke kus Juul -
16 Februari 2010 - 13:33
Angela:
Heey Jennifer
Vanuit Lampengat goeiendag en Alaaf.
Gelukkig voor de meeste mensen hebben ze in hun verkleeddoos van alles wat, en zijn ze dien ten gevolge voldoende beschermd tegen de winterse perikelen die deze carnaval met zich mee brengt.
Want echte diehards gaan, laat dat duidelijk zijn, en zijn er die veel?, héél veel.
Dus genieten we in een gezellige drukte van goeie muziek, allerlei activiteiten en gewoon van het gezellig op stap zijn met vrienden onder elkaar en al het andere wat carnaval met zich mee brengt.
Nog 1 dag te gaan!!!!
Ondertussen is het raar te beseffen dat bij jou in Australië de mussen dood van het dak vallen(hebben ze die daar eigenlijk?)
Maar ja er zitten dan ookwel ettelijke kilometertjes tussen.
Goeie tactiek eigenlijk wel, je gaat naar de verkeerde gate huilt daar een traantje weg om vervolgens bij de goede gate heel stoer op weg te kunnen gaan!!
Ja ja je kunt zien dat jij op meerdere fronten talenten hebt!!
En dan nu genieten van een prachtig land.
Wat vele onder ons bekijken op geographic networks,mag jij live bewonderen!!, dan moet je zo'n spinneke maar effe op de koop toenemen.
Die haaien die vallen onder een ander kaliber. Echter besef wel dat hoe korter het geleden is dat er zich iets heeft voor gedaan hoe onwaarschijnlijker het wordt dat het binnenkort weer iets voor gaat vallen.
Kortom ga lekker genieten
Met dank voor je leuke eerste verslag groeten wij jou vanuit ons schone Lampengat met een driewerf Alaaf,
ALAAAAAAAAAAF
ALAAAAAAAAAAAAAAAF
ALAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAF
Lieve groeten en een knuffel Angela
-
16 Februari 2010 - 16:44
Marieke:
hey Jennifer, weer een nieuw avontuur. Ik ben wel een beetje jaloers op je zonnetje daar. Ik heb net mijn vierdaagse carnaval afgesloten. Net terug uit Maastricht waar gister en vanacht een heel mooi feestje heeft plaats gevonden. Feesten in de sneeuw, is weer eens wat anders. Ik heb nu al weer heimwee naar deze leuke dagen. Maar goed, vanavond vroeg naar bed en morgen weer fris aan het werk.
Vorig weekend trouwens nog TTST in Rotterdam gehad. Ook een zeer geslaagd toernooitje. Als je terug bent moeten we echt weer eens samen spelen. Maar eerst lekker genieten van je reis!!! -
16 Februari 2010 - 17:46
Marielle:
Het chilluh kan beginnuh ;) Geniet van je reis, ben benieuwd naar je mooie plaatjes!
Liefs, mariel -
16 Februari 2010 - 17:46
Steven:
Haha... heerlijk om die uitgebreide verhalen weer te lezen ;)
Fijn om te horen dat ze je daar zo'n warm welkom geven :) Als ze je over een paar weken maar wel weer willen laten gaan... haha. Maar goed, daar nog lekker even niet aan denken en nu vooral genieten van het weer en straks je co-schap!
Grs!
Steven -
16 Februari 2010 - 20:13
Martin:
Wat een verhaal zeg. Zo krijg ik ook helemaal zin in een buitenlandreis! :D Mijn krabbel was duidelijk overbodig, jij hebt allaaaang aan haaien en een verbrand huidje gedacht. Kan ook niet anders, met een co-schap dermatologie voor de boeg :P
Mooi dat verkeerde douanepoortjes, kapotte verwarmingen en kassabonnen niet voor gemiste vluchten hebben gezorgd ;) En nu je centjes uit de ATM en een heuze kangoeroetelefoon hebt :O, kan het avontuur echt beginnen.
Geniet van het zeilen en de hele trip langs Oostkust!
X Martin -
19 Februari 2010 - 11:10
Fleur:
heeeeeey lieve jennie
gelukkig hebje en fijne vlucht gehad. ik wilde je nog uit komen zwaaien maar ik moet helaas vermelde dat ik de eerste dag al een kater had ahahah goed begin van carnaval. nog bedankt voor je smsje... wel fijn dat je een telefoon bij je hebt, kan ik je altijd smsen wanneer ik je nodig heb. ik ben wel jaloers op jou, je kanlekker in korte jurkjes rond parderen en genieten van een drankje in de zon. ik ben benieuwd naar je foto´s hoor. ik zal binnenkort wat foto´s sturen van de carnaval. je hebt wel heel veel gemist hoor. maar jij maakt nu iets veel beters en spannenders mee. hoe is je huisje eigenlijk. woon je alleen of met meerdere studenten. tot snel
succes
en niet te bruin terug komen he;)
xxxxxxxx -
19 Februari 2010 - 11:18
Jorg:
Hey Jennifer!
Leuk verhaal alweer! Geniet van de komende tijd down under en de aangename temperaturen daar. Voor je het weet moet je het weer stellen met het Nederlandse "lenteweer"...
Groeten! -
19 Februari 2010 - 12:12
Els:
Heej J,
Fijne trip!
Sorry voor mijn kort-van-stof-berichtje, maar heb t vrij druk.
Lfs Els -
21 Februari 2010 - 10:31
Karen Van Norden:
Heey Jennifer!
Dit is wel even een goede afwisseling van interne he :-) Leuk om je verhaal te lezen! Klinkt goed zeg, zo'n zeiltripje! Ik duim voor je dat je geen haaien tegen komt ;-) Ik waag mijn leven hier ook, alleen dan op een boda boda (=scootertje) ;-)
Groetjes, Karen -
24 Februari 2010 - 19:57
Ruth Clout:
Hey Jen!
Zo te horen was het weer een spannende trip, naar dit keer 'het land van de kangaroe' :D
Gelukkig is het in ieder geval goed gegaan!!
Na het lezen van je verhaal heb ik het gevoel dat ik zelf ook aanwezig was ;) haha. Je omschrijft het dus weer perfect!
Meid, geniet ervan :D
Ik blijf je weer volgen, ook al is dat dit keer vanaf een plaats verder in het noorden, dan de vorige keer toen je in India zat ;)
Liefs vanuit Zweden!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
