Namaste Nepal, Namaste India
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
31 Augustus 2009 | India, Vellore
En dan is het ineens echt zover; jarenlang kon je er alleen maar van dromen, maar vandaag mag het dan echt worden uitgesproken: Jennifertje is coassistent. Hoewel ik het zelf nog maar half kan bevatten, heb ik vanochtend wel mijn batch veranderd en ben ik vervolgens op weg gegaan naar Mrs. Sheela, want jajaja, ik ben inmiddels aangekomen in India, my place to be om met mijn coschappen te kunnen beginnen.
Afgelopen week heb ik eerst nog heerlijk wat daagjes met Laura in Nepal kunnen genieten en hebben we al in heuse Nepalese/Indiase pakjes rondgelopen, wat ons een hoop starende blikken opleverde. Het maakt dus werkelijk waar niet uit wat je aantrekt, bekijks trek je toch wel ;) In Bhaktapur, het stadje dat we die dag bezochten, was echter ook een bus met Japanners gearriveerd en we zijn dan ook geregeld op hun gevoelige platen vastgelegd. Voordeel voor ons was dan weer dat zij natuurlijk fantastisch als fotograaf konden fungeren en we ook geregeld samen op de kiekjes staan :)
De grootste belevenis voor ons die dag was toch wel de reis in de minibusjes die we hebben genomen. De mensen hier in Azie zijn klein en daar kom je langzaam maar zeker steeds vaker achter: te beginnen dus in de busjes. Juist wanneer je denkt dat het busje vol zit komen er nog wat Nepalezen bij welke opgepropt op elkaar worden gestapeld en bij aankomst is het voor Laura en mij dan ook nog een heel gedoe om tussen de kleintjes door een weg naar buiten te vinden (achteraan in een minibusje gaan zitten is duidelijk geen succes ;)), maar het lukt en we kunnen gaan genieten van alle pracht en praal die de omgeving van Kathmandu ons te bieden heeft. Niet alleen in Bhaktapur maken we er een leuk dagje van, ook de laatste dag van mijn vakantie in Nepal wordt geweldig opgevuld: we gaan naar Boudhanath waar ik helemaal tot rust kom. Deze grote stoepa, welke zowel voor Boeddhisten als Hindoeisten erg belangrijk is, is een plek om eventjes bij te komen: met Tibetaanse muziek op de achtergrond en verschillende monniken die rondom de stoepa wandelen geeft dit mij de mogelijkheid om eventjes weg te zinken in mijn gedachten en mijn zorgen te vergeten...
Delhi is op dat moment nog maar een kleine 24 uur van mij verwijderd, maar ik weet mijn zinnen te verzetten en te genieten van de omgeving en de kalmte die over mij neerdaalt; heerlijk!
Niettemin dient er ook aan dit bezoek een einde te komen en voor je het weet zijn de 24 uur alweer om en land je alsnog op Delhi...Angstige gedachten over wat er misschien wel niet zou kunnen gebeuren zijn gelukkig geen werkelijkheid geworden en met wat hulp van mijn naamgenootje welke ik in het vliegtuig had ontmoet, heb ik de nacht kunnen doorbrengen in een luxe hotel in de stad.
Midden in de nacht zorgden zij bovendien voor een wake-up call waarna ik ben afgezet op de Domestic airport en zonder problemen mijn reis kon vervolgen. Op naar mijn volgende stop: Chennai.
Mijn taxidriver Sam had een mooi bordje bij zich met mijn naam erop dus ik wist bij wie ik moest zijn en dat was reuze mooi, alleen zijn Engels liet wel iets te wensen over en veel gepraat hebben we dan ook niet. In de tussentijd had ik gelukkig wel de tijd om van het uitzicht te genieten en heb ik al een hoop van Zuid-India gezien. Groen, groen, groen, dat is toch wel het eerste dat me hier opviel en ze hebben hier bovendien een hele hoop palmbomen. Niet gek ook met de hitte waardoor ik wel enigszins werd overvallen.
Ik ben dan ook reuze blij met de plafond-ventilator welke in mijn kamer op de Campus aanwezig is; dat is een hele verademing! Verder stelt mijn kamer vrij weinig voor: ik heb alles wat ik nodig heb (een bed, een bureautje en een stoel, een kast voor al mijn kleertjes en andere zooi en een badkamer met douche, wastafel en toilet...een normale gelukkig, dus hier hoef ik in ieder geval niet moeilijk te doen ;)) en het is redelijk schoon. Geweldig is anders, maar het is te overzien (letterlijk, want alles is hier op Indiase hoogte gemaakt en ik mag dus bukken wanneer ik mijn handen wil wassen, bukken wanneer ik de badkamerdeur van het slot wil halen en diep dalen wanneer ik op het toilet plaats wil nemen. En mijn bed, dat mist enkele centimeters waardoor de foetushouding weer uit de kast getrokken mag worden ;))...al ben ik wel een beetje geschrokken vandaag, want er is mij door mijn Ierse huisgenootjes vertelt dat de aapjes die hier rondlopen ook IN ons flatje komen zo af en toe. Na het monkey-avontuur in Nepal zijn deze diertjes niet helemaal uitgegroeid tot mijn grootste vriendjes, dus we gaan maar eens eventjes informeren in hoeverre het mogelijk is om wellicht een ander onderkomen te krijgen. Tot die tijd zullen we ons in de New Housing Complex moeten vermaken. Voorlopig vooral gebruikt als slaapplaats, dus wat dat betreft niet de meest gebruikte plaats hier in Vellore :P
Morgen zal mijn programma hier echt beginnen: 2 weekjes CHAD om het spits af te bijten waarna ik naar het grote ziekenhuis in de stad zal verkassen. Het programma zoals ik het tot dusver heb opgesteld ziet er prachtig uit en ik heb er dan ook reuzeveel zin in. Stiekem is het ook wel heel spannend hoor, dus ik ben benieuwd of ik vannacht mijn weg naar Dromenland weet te vinden...
Voor nu zeg ik jullie: Namaste!
Dikke knuffel en heel veel liefs uit India,
Jennifer
ps: Wonder boven wonder is het me gelukt...de fotootjes van Nepal staan online dus deze kunnen jullie inmiddels al bekijken. Ik heb een selectie gemaakt en ja papsie, ik heb je wijze raad opgevolgd en de fotootjes in verschillende mapjes onderverdeeld dus je moet alles heel gemakkelijk kunnen vinden :)
Veel kijkplezier!!!
Ow, voor het gemak ook eventjes hier de link (gaat het allemaal net eventjes iets sneller :)): http://picasaweb.google.com/jenniferkuijlaars
Afgelopen week heb ik eerst nog heerlijk wat daagjes met Laura in Nepal kunnen genieten en hebben we al in heuse Nepalese/Indiase pakjes rondgelopen, wat ons een hoop starende blikken opleverde. Het maakt dus werkelijk waar niet uit wat je aantrekt, bekijks trek je toch wel ;) In Bhaktapur, het stadje dat we die dag bezochten, was echter ook een bus met Japanners gearriveerd en we zijn dan ook geregeld op hun gevoelige platen vastgelegd. Voordeel voor ons was dan weer dat zij natuurlijk fantastisch als fotograaf konden fungeren en we ook geregeld samen op de kiekjes staan :)
De grootste belevenis voor ons die dag was toch wel de reis in de minibusjes die we hebben genomen. De mensen hier in Azie zijn klein en daar kom je langzaam maar zeker steeds vaker achter: te beginnen dus in de busjes. Juist wanneer je denkt dat het busje vol zit komen er nog wat Nepalezen bij welke opgepropt op elkaar worden gestapeld en bij aankomst is het voor Laura en mij dan ook nog een heel gedoe om tussen de kleintjes door een weg naar buiten te vinden (achteraan in een minibusje gaan zitten is duidelijk geen succes ;)), maar het lukt en we kunnen gaan genieten van alle pracht en praal die de omgeving van Kathmandu ons te bieden heeft. Niet alleen in Bhaktapur maken we er een leuk dagje van, ook de laatste dag van mijn vakantie in Nepal wordt geweldig opgevuld: we gaan naar Boudhanath waar ik helemaal tot rust kom. Deze grote stoepa, welke zowel voor Boeddhisten als Hindoeisten erg belangrijk is, is een plek om eventjes bij te komen: met Tibetaanse muziek op de achtergrond en verschillende monniken die rondom de stoepa wandelen geeft dit mij de mogelijkheid om eventjes weg te zinken in mijn gedachten en mijn zorgen te vergeten...
Delhi is op dat moment nog maar een kleine 24 uur van mij verwijderd, maar ik weet mijn zinnen te verzetten en te genieten van de omgeving en de kalmte die over mij neerdaalt; heerlijk!
Niettemin dient er ook aan dit bezoek een einde te komen en voor je het weet zijn de 24 uur alweer om en land je alsnog op Delhi...Angstige gedachten over wat er misschien wel niet zou kunnen gebeuren zijn gelukkig geen werkelijkheid geworden en met wat hulp van mijn naamgenootje welke ik in het vliegtuig had ontmoet, heb ik de nacht kunnen doorbrengen in een luxe hotel in de stad.
Midden in de nacht zorgden zij bovendien voor een wake-up call waarna ik ben afgezet op de Domestic airport en zonder problemen mijn reis kon vervolgen. Op naar mijn volgende stop: Chennai.
Mijn taxidriver Sam had een mooi bordje bij zich met mijn naam erop dus ik wist bij wie ik moest zijn en dat was reuze mooi, alleen zijn Engels liet wel iets te wensen over en veel gepraat hebben we dan ook niet. In de tussentijd had ik gelukkig wel de tijd om van het uitzicht te genieten en heb ik al een hoop van Zuid-India gezien. Groen, groen, groen, dat is toch wel het eerste dat me hier opviel en ze hebben hier bovendien een hele hoop palmbomen. Niet gek ook met de hitte waardoor ik wel enigszins werd overvallen.
Ik ben dan ook reuze blij met de plafond-ventilator welke in mijn kamer op de Campus aanwezig is; dat is een hele verademing! Verder stelt mijn kamer vrij weinig voor: ik heb alles wat ik nodig heb (een bed, een bureautje en een stoel, een kast voor al mijn kleertjes en andere zooi en een badkamer met douche, wastafel en toilet...een normale gelukkig, dus hier hoef ik in ieder geval niet moeilijk te doen ;)) en het is redelijk schoon. Geweldig is anders, maar het is te overzien (letterlijk, want alles is hier op Indiase hoogte gemaakt en ik mag dus bukken wanneer ik mijn handen wil wassen, bukken wanneer ik de badkamerdeur van het slot wil halen en diep dalen wanneer ik op het toilet plaats wil nemen. En mijn bed, dat mist enkele centimeters waardoor de foetushouding weer uit de kast getrokken mag worden ;))...al ben ik wel een beetje geschrokken vandaag, want er is mij door mijn Ierse huisgenootjes vertelt dat de aapjes die hier rondlopen ook IN ons flatje komen zo af en toe. Na het monkey-avontuur in Nepal zijn deze diertjes niet helemaal uitgegroeid tot mijn grootste vriendjes, dus we gaan maar eens eventjes informeren in hoeverre het mogelijk is om wellicht een ander onderkomen te krijgen. Tot die tijd zullen we ons in de New Housing Complex moeten vermaken. Voorlopig vooral gebruikt als slaapplaats, dus wat dat betreft niet de meest gebruikte plaats hier in Vellore :P
Morgen zal mijn programma hier echt beginnen: 2 weekjes CHAD om het spits af te bijten waarna ik naar het grote ziekenhuis in de stad zal verkassen. Het programma zoals ik het tot dusver heb opgesteld ziet er prachtig uit en ik heb er dan ook reuzeveel zin in. Stiekem is het ook wel heel spannend hoor, dus ik ben benieuwd of ik vannacht mijn weg naar Dromenland weet te vinden...
Voor nu zeg ik jullie: Namaste!
Dikke knuffel en heel veel liefs uit India,
Jennifer
ps: Wonder boven wonder is het me gelukt...de fotootjes van Nepal staan online dus deze kunnen jullie inmiddels al bekijken. Ik heb een selectie gemaakt en ja papsie, ik heb je wijze raad opgevolgd en de fotootjes in verschillende mapjes onderverdeeld dus je moet alles heel gemakkelijk kunnen vinden :)
Veel kijkplezier!!!
Ow, voor het gemak ook eventjes hier de link (gaat het allemaal net eventjes iets sneller :)): http://picasaweb.google.com/jenniferkuijlaars
-
31 Augustus 2009 - 10:41
Wilco:
ik ben toch blij dat er naar me geluisterd wordt, de rest van je lezers zullen het hier wel mee eens zijn. -
31 Augustus 2009 - 10:45
Juul:
ga NU de foto's bewonderen! jaloers:P
succes als kersvers co-assistentje!
kus! -
31 Augustus 2009 - 10:47
Nicole:
Heey Jennifer!!
Zo te lezen heb je t goed naar je zin!!
Jammer dat de aapjes niet altijd even lief zijn anders leek het me best gezellig zo'n aapje op mn kamer ;-)
Succes en veel plezier verder!
Groetjes x -
31 Augustus 2009 - 10:52
Nicole:
O ik zie net dat er nog een Nicole is die jou verhalen leest :P
Deze keer dus de groetjes van Nicole Vervloet haha
Nogmaals veel plezier daar! -
31 Augustus 2009 - 11:53
Sandra:
Heey Jennifer!
Mooie foto's!! Je staat goed met het pakje hoor:)
succes met je coschappen!
liefs Sandra -
31 Augustus 2009 - 12:12
Ellen:
Hey Jen,
Wat een mooie foto's en verhalen zeg!! Leuk om je zo te volgen! Ik hoop dat je gaat genieten van je co-schappen (oh, en veel leert natuurlijk!).
-
31 Augustus 2009 - 14:21
Angela:
Heey Jennifer
Genoten van de prachtige foto's.
Wat een kleurrijk land is Nepal.
Ben wel benieuwd waar al die vlaggetjes voor zijn.
Staat erg vrolijk dat dan weer wel.
Nieuwsgierig zijn we ook naar je ervaringen op je 1e dag als heuse echte co assistent!!!!
En wellicht ben ik de enige die totaal niet begrijpt wat CHAD voor een afdeling is, maar als het niet al te veel moeite is verneem ik dit graag nog een keer.
Lieve Jennifer zet hem op, laat ze daar zien hoeveel kwaliteit je in huis hebt!
Vanuit hier veel groetjes
Lieve groetjes Angela
-
31 Augustus 2009 - 17:10
Jeltje:
Hey,
Wel grappig om te lezen dat ook jullie veel bekijks hebben. Hier hetzelfde! Ook hier zijn ze erg klein, ik ben toch nie heel groot maar moet idd ook bukken om mijn handen te wassen. Succes met je co-schappen
Jeltje -
31 Augustus 2009 - 18:05
Bas:
Ha Jen!
Ik had je vorige berichtje helaas gemist, maar dat heb ik net eventjes (ofja....t was toch weer lekker lang) bijgelezen. Ik ga zo de foto's bekijken maar ik dnek dat die het beeld wat de verhaaltjes schetsen zullen bevestigen: wat een geweldige trip!
Ik ga nu mijn laatste HEEP-zaakjes op orde maken zodat we vol vertrouwen onze laatste dag als bestuurslid in kunnen gaan en we de ALV vlekkenloosafronden. En natuurlijk, we zorgen dat je erbij bent. misschien niet fysiek, maar zeker in ons koppie ('in onze gedachten ben je erbij' klinkt ook zo
depri :P)
Heel veel groetjes
Bas -
01 September 2009 - 08:20
Ellis:
Hee Jennifer!
Dat klinkt weer allemaal spannend zeg! Volgens mij val je daar echt van de ene verbazing in de andere.. Waarschijnlijk ga je in het ziekenhuis ook nog veel bijzondere dingen meemaken. Je foto's zijn trouwens echt heel mooi! Vooral die foto van de 'douche'op de olifant is echt geweldig!
Veel succes en plezier weer!
Liefs, Ellis -
01 September 2009 - 10:48
Laura:
Hey Jen!
Ben benieuwd hoe je eerste coschapdag is geweest?! Hier is het vooral erg relaxed en ook erg warm, volgens de nepalezen zelf ook (35-40 graden). Hoop dat je er een beetje aan went daar. Veel plezier nog!
Kus Lau
PS Al 15 kakkerlakken gespot in ons appartement :( Heb ik toch liever die aapjes van jou! -
01 September 2009 - 14:11
Steven:
Heyy PR-madammeke!
Ja, helaas wel de laatste keer dat ik je met die titel mag aanspreken, want over een paar uurtjes is dat toch echt verleden tijd...
Gelukkig heb je het daar naar je zin zo te horen! Wel jammer van het guesthouse :( Maar een beetje aapjes-gezelschap is toch niet weg? Je hebt het hier ook een jaar met 2 enorme apen (soms transformerend tot gorilla's :P) uitgehouden ;) Maar met de ziektes daar kan ik me er ook goed iets bij voorstellen. De Apenheul is toch leuker ;)
Pff.. wat een gekrioel is het daar op straat! Allemaal dames in mooie fleurige kleding, maar wel 10 dames per vierkante meter geloof ik :S En de kinderen hebben daar iets aandoenlijks... zowel in het positieve als in het negatieve.
De natuur daar maakt ook veel goed :D Ik had een heel ander beeld van de natuur van India, maar dit is wel indrukwekkend mooi geloof ik!
Bas en ik gaan er vanavond nog even aan en, zoals Bas al zei, je bent natuurlijk bij ons!
Heel veel plezier daar! Ik denk aan je!
Steven -
02 September 2009 - 08:33
Anke:
Hey Jennifer,
Terwijl jij in India aan je co-schappen begint, ben je meteen bestuurslid af. Op die borrel zullen ze je zeker gaan missen! Ik ben erg benieuwd hoe de omstandigheden in je zieknhuis zullen zijn (in Ghana was dat meer dan dramatisch) maar daar zullen we wellicht de volgende keer meer over lezen.
groetjes! -
03 September 2009 - 09:11
Mariel:
Heb je die kleren op maat laten maken? Want als ze allemaal zo klein zijn.... hier ook trouwens hoor, ze komen net tot mijn schouders ;)
Of is het one size fits all?
Ik hoop dat de mensen in het ziekenhuis wel engels spreken, hier laat dat te wensen over!
Liefs, mariel
PS succes de eerste week (die nu al bijna om is :S) -
04 September 2009 - 18:01
Irene Heijnders:
Heyy Meis!!
Ik had gister ook een reactie voor je getypt, en toen ik hem wilde plaatsen deed internet het niet :s dus nu in de herkansing!
Bedankt voor je lieve reactie op mijn site!!
Ik vind het erg leuk om jou avonturen te lezen en het is soms erg herkenbaar, ook in mijn badkamer en de keuken zitten kakkerlakken en ipv apen komen hier snachts katten binnen!
Ik hoop dat je eerste week als co-assisten je goed is bevallen en dat de dokters aardig voor je zijn. Heb je ook lokale studenten ontmoet???
Ik wil je super veel plezier en succes wensen en ik hoop dat veel leert over medische dingen maar ook over de cultuur!
liefs Irene -
05 September 2009 - 10:07
(tante) Marianne:
Hoi Jennifer,
Met de foto´s erbij is het nog leuker om je te volgen. Wat een mooie fot´s! En wat een verschil met wat we hier in Europa gewend zijn, zowel je verhalen als de foto´s. Geniet van dit alles. Veel succes met je co-schap!
(tante) Marianne -
09 September 2009 - 10:56
Foske:
Heyy Jennifer! Wat een mooie verhalen allemaal! Ik houd het bijna niet meer bij :P.
Heel veel succes met je programma.
xx Foske -
10 September 2009 - 17:38
Angela:
Heey Jennifer
Tjonge jonge wat gaat de tijd snel zeg, je bent alweer een volle maand weg!
Je eerste 2 weken co- schap zitten er al bijna op en je snapt dat wij heeeeeeeeeeeeel erg benieuwd zijn naar alle ervaringen.
Natuurlijk weten wij dat co assistenten hun halve leven doorbrengen op de werkvloer maar toch hoop ik dat je naast je werk nog tijd hebt voor vertier.
Je bent nú in India en die kans moet je pakken nietwaar.
Lieve Jennifer het ga je goed en tot de volgende mail
Lieve groeten Angela
-
13 September 2009 - 11:19
Anke Aerts:
Hey Jennifer,coassistente proficiat! en wat een geweldige foto's! veel succes in India, liefs Anke -
13 September 2009 - 15:46
Els:
Heej J,
Ik ben blij dat je het weer ns naar je zin hebt gehad en dat je reis naar India goed is verlopen! Ik heb afgelopen week een reis langs de opleidingscoördinator en de decaan afgelegd en overleefd en ik moet nu nog 'langs' de examencommissie voor de aanvraag van eea, dus ik ben benieuwd. Ik kan misschien verkort stage lopen, omdat ik al buitenland (maw Engeland) ervaring heb, maar dat staat allemaal nog in de kinderschoenen, want ik moet het nog voorleggen aan de examencommissie. En nee, is nee in dit geval.
Lekker dat je voor je reis nog ff heb kunnen relaxen daar in Boudhanath (geen idee wat het precies is).
Ik heb nog steeds medelijden met je dat je zo groot bent in verhouding tot de plaatselijke bevolking. Je hoeft hopelijk niet te bukken als je een deur doorloopt?
Zijn je eerste twee weken CHAD goed verlopen? Ik zal je foto's eens gaan bekijken, misschien dat daardoor mijn voorstellingen bij je verhalen bevestigd kunnen worden ;):D.
Lfs Els
PS: Echt leuke foto's. Geeft een goed beeld van hoe ze daar leven ook. -
14 September 2009 - 16:54
Iris (de Kort):
Wat klinkt het allemaal super zeg!!
Ik ben echt jaloers!! Geniet er van daar jen!!
Liefs Iris -
15 September 2009 - 22:27
Anke Aerts:
Hey Jennifer, ik zet mijn achternaam er ff bij, want ik zie dat er nog een naamgenootje bij zit! Mooie foto's! je reisverslagen zijn ook geweldig goed liefs Anke -
29 Oktober 2009 - 18:03
Anke Aerts:
Hey Jennifer, van harte proficiat met je 21e verjaardag, vrouwke! Dikke knuf vanuit Nederland x Anke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
